Tydzień prawdy dla dolara

Tydzień prawdy dla dolara

Ostatnie tygodnie były słabe w wykonaniu dolara i łatwo znaleźć ku temu powody. Pomimo dużego optymizmu w biznesie i wśród konsumentów skala wzrostu PKB w I kwartale bardzo mocno rozczarowała. Co więcej, coraz mniej inwestorów liczy na wprowadzenie obiecywanych przez Republikanów oraz administrację Donalda Trumpa wielkich reform fiskalnych w postaci zmiany kodeksu podatkowego, oraz planu wielkich wydatków na inwestycje infrastrukturalne.

W zasadzie dolar jest teraz wspierany jedynie poprzez nadzieje inwestorów na zacieśnianie polityki monetarnej przez FED -- rynek niemal za pewnik bierze czerwcową podwyżkę stóp. Jednak i w Rezerwie Federalnej pojawiają się głosy zaniepokojenia, czy aby na pewno ostatnia zadyszka amerykańskiej gospodarki jest jedynie przejściowa. Dlatego też dolar do umocnienia potrzebuje solidnych danych, a taka okazja nadarza się w tym tygodniu, kiedy to poznamy: raporty z rynku pracy (czwartek oraz piątek), inflację PCE (wtorek) oraz ISM dla przemysłu (czwartek).

Te publikacje odpowiedzą na kilka obaw inwestorów. Dobra kondycja rynku pracy nie podlega dyskusji, dlatego też większego znaczenia mogą nabrać odczyty dotyczące inflacji -- obecnie rynek nastawia się na osłabienie presji inflacyjnej (na to wskazywały indeksy CPI), więc wydaje się, że nawet niewielka poprawa dynamiki może wesprzeć dolara.

Nadchodzące odczyty nie będą obojętne dla złotego. Lepsze dane makroekonomiczne za oceanem powinny przełożyć się na wyższe rentowności amerykańskich obligacji, co będzie zachęcać do odpływu kapitału z rynków wschodzących w tym z Polski. Korekta po zdecydowanej aprecjacji polskiej waluty z ostatnich kilku tygodni byłaby czymś naturalnym. Przed 9:15 euro kosztowało 4,1857 złotego, dolar 3,7471 złotego, frank 3,8425 złotego, zaś funt 4,8056 złotego.

Powyższy tekst stanowi wyraz osobistych opinii i poglądów autora i nie powinien być traktowany jako rekomendacja kupna bądź sprzedaży papierów wartościowych.